Одоо ч хүн улам л бэлэнчилдэг болж дээ. 2008 оноос 2016 оны хооронд яах вэ?
Ийш тийш хээр зан үйл хийхэд хүндрэлтэй байдаг байж билээ. Нутаг ус, уул хайрхдын эздүүд дуудаж даллана. Анх боссон түүх маань ч тийм.
Нэг найзыгаа дагуулаад уналга хэнгэргээ аваад автобусанд суугаад эцсийн буудал дээр нь бууж. Уул өөд цүнхтэй хувцас хуягаа чирээд босож билээ. Өвөг дээдсүүд маань ч хэлж байсан.
Сэтгэлгүй хүнд шалтаг мундахгүй ээ.

Чамд эрүүл бие хорвоог туулах хоёр тулгуур хөл бий. Сэтгэл буй бол аргаа олох биз. Хол нутгаас нь эжий нь дуудваас чиний хэрэг гарсан байж таарна. Арга сийлэхэд болох бус уу? Гээд л. Шууд л совингоо дагаж хөдөө хээр шуудангын унаанд эсвэл вагоноор явж Шөнийн талд олноос хол үйлээ хийж явдаг байж билээ.
Угаас хэн ч ойлгохгүй боловч Хэллээ гээд мэдэрч мэдмийдэж чадах хүмүн нь хэд билээ дээ. Уулс хайрхад минь тосон авч Сэтгэл гаргаад албаа орхиж Хормойдоо багахан ааруул багахан сүү тагшинд хийн тавьж олбог суудалч үгүй түшээ ч үгүй
Хээрээр гэр хийн шөнөөр зүрхээ бөхөлж Маргаашийн мандах нар гарах л юм чинь хэмээн итгэлээс өөр юмгүй хэнгэрэгээ дэлдэж Талын салхинд зогсоогоороо шөнийг барж л явлаа. Жаахан хүйтэн ч дасчихжээ.
2.Аавын минь хүүхэд ахуйд хэлдэг байсан сургаал ч байдаг. Хүнээс ялархаж бэлэн юм аваад байхаар Сүүлдээ чи дасчихна. Авах ёстой юм шиг бэлэн занд сурна
Дараа нь чи ингэж амьдарч болох юм байна гээд улам даврах болно. Хөлс хүч хөдөлмөр гэж бодохоо больж Хэн ч биш болж бусдыг зовоодог болно. Аяндаа чи хэн ч биш болно. Зарим зүйлийг сураад аргаа олоод хийгээд сурчихвал тэр чамд хоол болно гээд л хэлдэг байж билээ. (Өглөөгүүр эрт сэрээж гудамж тойруулж гүйлгэнэ гар дээр суниах хэвлийн дасгал хийлгүүлээд л Толгой шийр хуйхлуулж заруулна. Чөмөгний яс чануулж тосыг нь заруулж Түц ажиллуулж билээ. Тэр үед ямар ядаргаатай юм бэ л гэж боддог байсан даа.)
Одоо ч хийж байгаа зан үйл мод суулгах үйл маань үүнтэй холбоотой.
Хүнд хэдэн гурил будаа эд юм өглөө гээд Нэг л өдөр эсвэл хэсэгтээ л чамд баярлана
Тэгээд өлсөнө. Цаашлан муу зан сурж бусдаар өрөвдүүлж бэлэн зүйл авахыг хүсдэг болно. Ямарч хийж бүтээх хүсэл эрмэлзэлгүй. Өөрөө ч хөгжихгүй, Бусдад ч тээр болно.
Олны хайр энэрэл заримдаа хүнийг хорлодог уршигтай.
Одоо нийгэмд тийм л болж. Бэлэн ашиг ч талын хүмүүс нь их болжээ. Ашигтай л бол найзалдаг ч юм уу. Харин унаган байгаль нь догшроогүй өлсөж доройтсон ч угтаад тосох байгаль нь байваас тайтгаран өвөг дээдэс минь бидэнд ямар сайхан газар нутаг үлдээгээ вэ? Хэмээн нулимсаа арчин ерөөс би ингэж байж болохгүй хэмээн арга сийлэх биз ээ.
За энэ ч яах вэ. Хамгийн гол нь Би машин аваад өг. Тэгээд би уул хангайгаа тахиж аргадна гэж бусдад ялархаж явсангүй. Яах вэ би мод суулгах гэж хандив авч байгаа.
Гэхдээ би тэр мөнгийг гол ус уул хайрхандаа нутагт нь мод болгож ирээдүй хойч минь гэж эцэг өвгөдийн өвлүүлсэн тэй адил үлдээх юм байгаа юм. Угаас тэр чинь олны юм. Тийм учраас олонд нь зориулах ёстой. завших их шунал чинь улс түмнээс илүү үнэ цэнэтэй мэт. Яадаг юм. Хуяг уналгаа бариад шуудангийн унаанд суухгүй юу чи. Байгаадаа сэтгэл ханахгүй. Энэ их шуналыг яанам бэ? Хөлгүй алхаж чаддаггүй өвчтэй хүн алхахыг хүсдэг тэрнээс тэргэнцэр хүсэхгүй.
Энэ мэт шуналтай хүмүүнүүдээ эртхэн дарж байхгүй бол дараа нь та нар л зовох байх аа гэдгийг хэлмээр байна. Унаа авна. Тэрний дараа та нарыг засаж үзэж харах хаус байшин гэр гээд даврах биз.Эцэст нь тэр Өөрийгөө гэснээс та нарыг яг бодож байгаа гэж үү?
Дараа нь яаж ийж байгаад баяд ноёдтой чинь нийлж уул усыг чинь өнгө зоосны төлөө тонон дээрэмдэхэд арыг нь дааж явбал яах бол?
Нийтэд ил биш л болохоос ингэж явдаг маш олон шашин шүтлэгийн талын хүмүүс байдаг.
Хэдий тэр үед миний унаа минь эвдэрч Хэцүүдсэн ч шуудангын унаанд говьд 10 л устай уналгаа үүрч цүнхээ чирээд явж газар эхийнхээ шаналлыг тэнгэрт мэдүүлж л байлаа. Унаагүй цагтаа шалтаг тоочиж гэртээ сүү өргөсөн болоод хойш сууж байсангүй аргаа олоод очдог л байлаа. Ай Хүний шунал гэж хэцүү шүү.
Ялангуяа тэнгэр бурхадтай харилцдаг далд чадвартай хүмүүс ийм зүйлд автваас нийтэд хөрстөд маш их гай уддаг билээ. Эцэст нь хэлэхэд хорвоо надтай надгүй чамтай чамгүй эргэдэг л байхгүй юу. Нэгийн ертөнц бус нийтийн тойрог ертөнц юм.
Эх сурвалж: Тэнгэрхүү Харганачин

Twitter